CLUB LECTURA MIXTO 4ª SESIÓN: CAFÉ CON POEMA

CELSO EMILIO FERREIRO

Longa noite de pedra

O teito é de pedra.
De pedra son os muros
i as tebras.
De pedra o chan
i as reixas.
As portas,
as cadeas,
o aire,
as fenestras,
as olladas,
son de pedra.
Os corazóns dos homes
que ao lonxe espreitan,
feitos están
tamén
de pedra.
I eu, morrendo
nesta longa noite
de pedra.

Espranza

Erguerémo-la espranza
sobre ista terra escura
coma quen ergue un facho
nunha noite sin lúa.

Marcharemos cinguidos
polos duros segredos
dunha patria soñada
á que non voltaremos.
[...]
Adictos da saudade
que levades a luz polos vieiros.
¡Saúde a todos,
compañeiros!

María Soliña

Polos camiños de Cangas
a voz do vento xemía:
ai, qué soliña quedache,
María Soliña.
[...]
Baixo os tellados de Cangas
anda un terror de auga fría:
ai, qué soliña quedache,
María Soliña.