BIBLIOFLORIANI: Charlas filosóficas "O corpo humano" 2

2ª Sesión: A laranxa mecánica
A paz, unha paz celestial, a suntuosidade e a untuosidade feitas carne

Con estas palabras describe Alex, o protagonista de A laranxa mecánica, a música de Beethoven que unha soprano empeza a cantar cando está cos seus drugos no bar onde adoitan planear as súas sesións de ultraviolencia. Tomámolas como pe para formular a nosa pregunta: como están no noso corpo a agresividade, a sexualidade e a arte? Pódese quitar unha delas, como a agresividade, sen quitar tamén as outras dúas? Deste tema nos falan hoxe Jesús de la Torre, Gabriel Pérez e Adrián Ojeda.

Jesús presenta ao personaxe principal, un adolescente ao que a violencia lle produce pracer e que é encarcerado despois da varios crimes. Un ministro do goberno, que espera conseguir moitos votos con isto, ofrécelle realizar un experimento que lle quitaría a violencia. Alex accede pero todo vai virar mal e acabará tendo terribles consecuencias para el.

Adrián conta como Alex se ve sometido a un condicionamento respondente: inxéctanlle un medicamento, ao que chaman vitaminas, que lle fai devolver e, mentres causa o seu efecto, obrígano a ver imaxes de agresións e violacións. Ao mesmo tempo, soa a 9ª sinfonía de Beethoven. Finalmente, todos estes estímulos asócianse ao medicamento e provocan tamén o vómito.

Con Gabriel vemos as consecuencias: Alex non pode sequera defenderse dunha agresión porque sente náuseas inmediatamente. E, do mesmo xeito, non pode soportar a excitación sexual... nin a música de Beethoven!: todo está asociado no seu corpo ao medicamento que provoca o vómito. Ao final, Alex salta por unha fiestra, coa intención de suicidarse.

Interpretamos isto, seguindo a Freud, como un exemplo de que tentar separar o Eros e rexeitar o Thánatos leva á neurose: non podemos deixarnos levar pola violencia, pero debemos encauzar a agresividade xa que a necesitamos para podérmonos facer un lugar na vida.

Imaxes

Pica nas imaxes para amplialas ou descargalas.