 |
|
 |  |
 |
|
 |  |
 |
 |
 |
 |
Con Loreto repasamos o Mito da Caverna. A xente de 2º Bach., que xa o coñecen, asenten mentres nos explica os símbolos: as sombras son os obxectos do mundo sensible, a escarpada subida ao exterior é a educación, que debe facerse sen forzar á xuventude e no exterior da cova é onde están as ideas, os obxectos que Platón chama reais. O lume da caverna representa o coñecemento sensible e o sol do exterior o coñecemento racional. E o escravo liberado que volve rescatar aos que aínda están prisioneiros é o propio Sócrates, que se mete a si mesmo dentro do seu relato.
|
 
Descartes, continúa Tati, é o iniciador da filosofía moderna. El denunciou os erros que cometen os sentidos, como presentarnos o noso dedo máis grande cós obxectos que están detrás del. A razón inventa a óptica, que se apoia na xeometría, para calcular o tamaño orixinal dos obxectos. Do mesmo xeito, a razón debe revisar todo o que os sentidos perciben e así poderemos ter un coñecemento correcto do mundo.
|
Máis tarde na Idade Moderna, na época da Ilustración, a razón pasa a ser a gran esperanza, e confían na súa luz para organizar a vida en sociedade. Manu fálanos de Locke e Kant; o primeiro propón a división de poderes, que Montesquieu fixou en Lexislativo, Executivo e Xudicial, e o segundo anuncia o tempo en que as institucións supranacionais coma a ONU ou o Tribunal Penal Internacional substituirán ás guerras e traerán a paz perpetua.
|
Pero non culminamos esta charla coa confianza absoluta na razón senón coa sospeita que algúns autores lanzan sobre ela cando non se complementa coas emocións e os sentimentos. Alexia explícanos como Nietzsche escolleu aos deuses gregos Apolo e Dionisos como metáforas destes dous aspectos da arte, da cultura e de todo o humano.
Apolo é o deus da luz diúrna, da beleza formal, da argumentación e, como vimos no traballo de O soño dunha noite de San Xoán, da cidade, moderna pero represiva e individualista. Dionisos, o deus do viño, é o deus da ensoñación e da noite, das paixóns e o desexo e, como nos ensinaba Shakespeare, do bosque, máxico e liberador.
|
Actividade do Proxecto da Biblioteca Escolar 2015-16, A luz.
En Grecia trataban, p.ex. os ataques de pánico, metendo as persoas nun templo; esta persoa durmía e despois interpretaban os soños, sobre todo mediante pensamentos mitolóxicos (mediante isto, as persoas con males máis leves recuperábanse). O soño é unha forma de recuperación. Cousas que, durante ese día ou momento de angustia, non quedaron claras no consciente, o inconsciente intenta asimilalas mediante os soños. Hipócrates sitúa no cerebro a capacidade de pensar, sentir e soñar. Tamén Galeno, en Roma, aplica a teoría dos catro humores á psicoloxía.
A mediados so s. XIX Freud decátase de que hai procesos mentais que se poden resolver buscando a solución no inconsciente. Fixa o concepto de trauma; unha situación traumática dáse cando se dan simultaneamente tres condicións:A intensidade do sucesoPara superar isto a persoa fai unha división do seu consciente negando o que non quere pensar que si que pasou para dalgunha forma intentar superalo ou simplemente esquecelo.
A incapacidade de respondelo de forma axeitada e
A duración no tempo do trastorno e os efectos patóxenos.
Freud é o descubridor do inconsciente: moitas cousas, enfermidades veñen do inconsciente, decátase e crese que arranxándoo pódese chegar á cura. En 1983 fai unha teorización sobre a histeria e en 1900 publicación A interpretación dos soñosNo seu caso, as dúas rapazas simbolizan a relación coa súa nai e as discusións polas que pasan.
Por outra banda, cando a nena tira o cubo de auga porque llo dixo a nai, estase reflectindo a autoridade da nai. A nena quere explorar o mundo soa e librarse da nai, isto o simbolizan as escaleiras.
Pero estas escaleira, en vez de ir cara a arriba, votan cara a abaixo, o que representa que aínda é moi nova para isto e non pode ignorar á nai, senón que ten que facerlle caso e respectala aínda que non lle guste.
